Pagina's

donderdag, oktober 06, 2011

Nu al een klassieker: hoe je onzinnige kamervragen beantwoordt

PVV-Kamerlid Martin Bosma (oud-journalist) stelde kamervragen over het aandeel van 9 procent dat 'SP-financier' Derk Sauer heeft in NRC Handelsblad. Minister Marja van Bijsterveldt laat in de beantwoording doorschemeren dat ze wel wat beters te doen dan dit soort vragen te beantwoorden.

(gelukkig gaat nog de minister nog de tweede kamer over de eigendomspositie van kranten en bestaat er nog zoiets als een vrije pers)

Vragen van het lid Bosma (PVV) aan de minister van Onderwijs, Cultuur en
Wetenschap over SP-financier Sauer die een substantieel aandelenpakket van
NRC Handelsblad blijkt te hebben (ingezonden 2 september 2011).

1 Heeft u kennisgenomen van het artikel ‘Uitgever van NRC Handelsblad boekt
verlies in eerste jaar’?

Ja, nadat u mij bij mijn overige werkzaamheden daarop wees.

2 Was u ervan op de hoogte dat SP-financier Derk Sauer maar liefst 9 procent van
NRC Handelsblad in bezit blijkt te hebben?

Gelukkig niet. Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap volgt de
wederwaardigheden en faits divers rond de spreiding van aandelenbezit in het
particuliere bedrijfsleven niet op de voet. Dat draagt bij aan een zo gering
mogelijke bestuurlijke drukte, beperkte bureaucratische lasten en een optimale
focus op de kerntaken van het departement.


3 Acht u de kans aanwezig dat NRC Handelsblad nog verder links georiƫnteerd
raakt, bijvoorbeeld doordat NRC-journalisten in het gevlei willen komen bij hun
radicaal-linkse eigenaar?

Ik ga er van uit, dat de mate van Lux in de Libertas toereikend is bij de redactie
van deze krant om de vrees voor een dergelijk gedragspatroon niet overmatig te
doen zijn. Mocht uw vrees echter bewaarheid worden dan kunnen abonnees hun
mening hierover eventueel kenbaar maken door ‘te stemmen met de voeten’.


4 Deelt u de mening dat u als minister dient toe te zien op een scheiding tussen
eigendom en redactie bij dagbladen?

Nee. Ook dat draagt weer bij aan een zo gering mogelijke bestuurlijke drukte,
beperkte bureaucratische lasten en een optimale focus op de kerntaken van het
departement. Vanzelfsprekend acht ik scheiding van redactie en eigenaar van
belang. Maar hier vindt regulering plaats via de Raad voor de Journalistiek.


5 Deelt u een gevoel van verlies dat het eens zo trotse conservatief-liberale
avondblad is verworden tot een politiek-correct blad dat een lofzang brengt op de
multiculturele samenleving, het EU-nationalisme, de ‘arabische lente’, de strijd
tegen Israel, de kunstsubsidies en dat, behoudens een enkele uitzondering, alleen
maar extreem-linkse columnisten heeft?

Mijn gevoelsleven heeft weinig raakvlakken met “trotse conservatief-liberale
tendenties”, maar het primaire gevoel bij uw vraagstelling is er een van de blijde
bewondering voor het werk van NRC-columnisten als Heldring en Hofland. Hun
scherpzinnige geest en gepolijste schrijfstijl zijn al decennia een toonbeeld van
Ausdauer, klasse en jeugdigheid. Een voorbeeld dus voor elke journalist, zelfs als
deze parlementariƫr is geworden. Lofzangen bieden deze columns, die zich
kenmerken door een kritische journalistieke benadering zelden, is mijn indruk.

Geen opmerkingen: