Het volgende bericht zal weinig mensen ontgaan zijn in deze komkommertijd 'Duyvendak stal plannen kernenergie uit ministerie'.
Ik heb heel veel waardering voor het werk van Duyvendak als tweede kamerlid van GroenLinks, maar dit kan natuurlijk gewoon niet. Als tweede kamerlid ben je onderdeel van de wetgevende macht en heb je je te houden, net zoals elke burger, aan de regels die we democratisch hebben vastgesteld. Methodes zoals inbraak om informatie te bemachtigen en zo je politieke doelen te bereiken horen niet thuis in een democratie.
Dus wat mij betreft geeft Duyvendak snel openheid van zaken en geeft hij klip en klaar aan dat dit soort methoden niet kunnen. Serieuze excuses zijn op zijn plaats. Als hij hier niet toe bereid is, dan kan hij maar beter opstappen.
En graag snel een beetje: dit komt de politieke geloofwaardigheid van Duyvendak en GroenLinks niet ten goede en valt eigenlijk niet uit te leggen aan de GroenLinks-stemmers.
Update: er is een verklaring vanuit de Tweede kamerfractie van GroenLinks.
“Het boek ‘Klimaatactivist in de politiek’ heb ik geschreven vanuit grote zorg om de klimaatverandering en het gebrek aan (politieke) actie om daar tegen op te treden. In het boek analyseer ik ook welke maatschappelijke beweging er nodig is om tot een afdoende aanpak te komen. Ik blik daarbij ook terug op mijn eigen actieverleden en leg daarover uitgebreid verantwoording af. Ik vind dat ook de plicht van een politicus. Ik heb dat ook al eerder op verschillende manieren gedaan. Ik trek in het boek uitgebreid lering uit acties waar ik eerder aan heb meegedaan, zoals de inbraak bij het ministerie van EZ. Ik beschrijf daarbij waarom ik tot het inzicht ben gekomen dat acties zich moeten richten op de parlementaire besluitvorming en binnen de grenzen van de wet moeten blijven. Daarmee neem ik afstand van de actiemiddelen van 23 jaar geleden en spreek daarover een negatief oordeel uit. Ik geef aan waarom ik heb gekozen voor de parlementaire politiek om de klimaatcrisis aan te pakken. De keuzes die ik twintig jaar geleden maakte zijn op geen enkele manier meer de keuzes die ik nu zou maken. Willen we de klimaatcrisis effectief aanpakken dat zijn politici met lef nodig die de noodzakelijke maatregelen nemen en is er een zeer brede en open maatschappelijke beweging onontbeerlijk waar zeer, zeer velen zich in herkennen en aan kunnen bijdragen” stelt Duyvendak.
En daarmee distantieert Duyvendak zich nadrukkelijk van de inbraak in het ministerie van EZ.
Update 2: na twee dagen van gedoe geeft Duyvendak eindelijk een interview in de Volkskrant. Hij veroordeelt hierin duidelijk de inbraak van destijds.
Zelf is hij die nacht van de inbraak niet in het ministerie geweest. Hij wachtte in een huis. Zijn medeactivisten haalden de buit. ‘Zij zijn met een autootje naar mij toe gereden. Ik heb de documenten in ontvangst genomen en kopieerde ze.’ Die kopietjes, die dus op straat lagen, veroorzaakten politieke beroering.
‘In die zin vond ik die actie destijds een succes’, zegt Duyvendak. ‘Toch was de inbraak zeer onverstandig. Je speelt voor eigen rechter.’ Het Kamerlid, dat een pittig actieverleden achter de rug heeft, is decennia later tot een nieuw inzicht gekomen over het actievoeren. ‘Het zou juist heel slecht zijn als je een beweging hebt die inbraken pleegt.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten